Mnie nia treba zavodzić
Budzilnik, kab jon
Razbudziŭ mianie ŭ čas
I siabroŭ moh sustreć ja,
Bo ja čuju ich kroki
Zaŭždy i praz son
Na darohach, prakładzienych
Imi ŭ biaśśmiercie.
Mnie nia treba hartać
Łistkoŭ kalendara,
Kab choć nie prapuścić
Słaŭnyja hadaviny, –
Jany ŭsie niezhasalna,
Jak źničy, harać,
Jak saluty, hrymiać
U maich uspaminach.
Mnie nia treba šukać
Słoŭ dla piesień maich,
Pra ziamlu, što spradvieku
Radzimaj zaviecca,
Bo da samaha kraju
Zichacieńniami ich,
Pierazvonami ich
Pierapoŭniena serca.
1980
|
|
